Ekvador ormanlarında, tırtılları mumyalamayı başaran 24 ayrı yaban arısı çeşidi tespit edilmiştir. Bu arılar 4-9 milimetre gibi son derece küçük boyutlarda olmalarına rağmen, ormanın ekolojik dengesinin sağlanmasında önemli görev üstlenirler.

Aleiodes yaban arılarının özelliği, ormandaki tırtılların üzerinde yaşamlarını sürdürmeleridir. Dişi yaban arıları, uygun tırtılı bulduklarında içine yumurtalarını enjekte ederler. Enjekte edilen yumurta tırtılı hemen öldürmez fakat yumurta beslendikçe, tırtıl küçülür ve mumyalaşır. Henüz tam olgunlaşmamış yaban arısı yavrusu tırtılın kalan vücudunu kullanarak kozasını hazırlar ve gelişimini tamamlar. Kozanın gelişim süreci tamamlandığında artık olgun bir arı olmuştur, tırtılın mumyalaşmış vücudundan bir delik açarak dışarı çıkar ve çiftleşir.

Aeiodes yaban arıları, bu şekilde bir tırtılın vücudunu kullanarak, “parazit” diye tarif edilen davranışları vesilesiyle nesillerini devam ettirmiş olurlar. Aynı zamanda bu davranışları sayesinde bitkilerle beslenen tırtılların ormandaki sayıları da dengede tutulmuş olur. Aleiodes’lere yaşamını sürdürebilmesi için bu özellikleri ilham eden Allah’tır. Bu minik arıların, tırtılları bulup mumyalaştırması Allah’ın yaratışındaki mükemmelliği gözler önüne serer. Bir ayette Allah’ın yaratışındaki kusursuzluğa şöyle dikkat çekilmiştir:  

“O Allah ki, yaratandır, (en güzel biçimde) kusursuzca var edendir, ‘şekil ve suret’ verendir. En güzel isimler O’nundur. Göklerde ve yerde olanların tümü O’nu tesbih etmektedir. O, Aziz, Hakimdir.” (Haşr Suresi, 24)