|
“İçim sıkıldı, ağladım” diyor. Niye? Tevekkül edemediğinden. “Endişelendim” diyor. Neden? Tevekkül edemediğinden. Bütün ruhi sıkıntıların, ruhi azapların tek nedeni vardır, bereketsizliğin, uğursuzluğun tek sebebi vardır; tevekkülsüzlük. İnsanı acayip çökertir. Kahır meydana getirir insanda ve yaşlandırır tevekkülsüzlük. Kemiklerini eritir, beynini eritir, vücudunu çökertir. Kavurur insanı. Ama tevekkül, insana nur verir, ferahlık verir, harikalar verir. İşleri rast gider.
|