HZ. MEHDİ (AS) HZ. ADEM (AS)'IN DEVRİNDEN BERİ BEKLENİYOR

Hz. İbrahim (a.s) devrinde bekleniyor. Sen diyorsun ki “Yahudiler mi bekliyor?” diyorsun. Yahudi zaten bekler Musevi kaynaklarda, Tevrat’ta olduğu için bekler. Hz. İbrahim (a.s) da bekliyordu, Nuh (a.s) da bekliyordu. Bakın, çok hayret verici Hz. Adem (a.s) da bekliyor. Hz. Adem (a.s)’dan itibaren beklenmeye başlanmıştır Moşiyah Mehdi. Kaç bin yıl geçmiş artık düşünün? Resulullah (s.a.v.) çok seviyor Hz. Mehdi (a.s)’ı. O yüzden ondan çok fazla bahsediyor. “Mehdi, Mehdi, Mehdi” sürekli bahsediyor. Sahabe çok seviyor. Hz. Ali (r.a) çok seviyor kendi neslinden evlatlarından olduğu için. Ama münafıklar acayip kinleniyorlar. Kendi aralarında teşkilat kuruyorlar. Şia işte o devirde içten içe o zulme karşı akıl almaz şekilde bilenmiş Müslümanların silsilesi olarak devam etti. Sünniler de tabii çok cefa çektiler, çok acılar çektiler, çok ıstıraplar çektiler. Ama onlar Mehdiyet’i makul bir beklemeyle beklediler, yani daha sakin, daha makul. Ama Şiiler çok büyük bir heyecanla beklerler.

MÜNAFIĞI AYAKTA TUTMAK KÜLÜ AYAKTA TUTMAK GİBİ GÜÇTÜR. HER AN PİSLİK VE AHLAKSIZLIK İÇİNDEDİR

“Ey iman edenler” diyor Ali İmran Suresi 118’de “sizden olmayanları sırdaş edinmeyin” yani böyle ahlaksızları, münafıkları, psikopat insanları sırdaş edinmeyin. “Onlar size kötülük ve zarar vermeye çalışıyor.” Bak ayet “size zorlu ve sıkıntı verecek şeyden hoşlanırlar, buğz ve düşmanlıkları ağızlarından dışa vurmuştur.” Hakikaten çok kinlidir münafık. Yani münafığı ayakta tutmak böyle külü alıp ayakta tutmak gibi zordur. Her an devrilir münafık, her an pislik içerisindedir. Münafığı dengede tutmak çok güçtür. Çünkü şeytanla kalbi ittifak halinde olduğu için ahlaksızlık, pislik yapmamak için kendini zor tutar ve en ufak fırsatta da pisliğini yapmaya gayret eder. Bak “buğz ve düşmanlıkları ağızlarından dışa vurmuştur, sinelerinin gizli tuttukları ise daha büyüktür”. Yani içinde müthiş bir kin, yani yanardağ gibi, içinde öfkeyi muhafaza eder barındırır diyor Cenab-ı Allah.